Ocena mutacji BRAF w histiocytozie

Ocena mutacji BRAF w histiocytozie odgrywa kluczową rolę w diagnozie i prognostyce tej rzadkiej choroby. Dziś wiemy, że badanie badaniu nie równe, ale dlaczego?

Proste badanie BRAF z tkanki:

Jest to badanie przesiewowe celem identyfikacji najczystszej zmiany BRAF V600E metodą qPCR lub metoda Sangera

 Nie jest to jedyna zmiana w obrębie genu BRAF, która odpowiada za spectrum objawów u dzieci z histiocytozą. Nie wykrycie mutacji w genie BRAF w prostym teście nie oznacza, że nie występuje inna mutacja w tym genie.

Badanie genetyczne w POLHISTIO

W naszym projekcie badamy występowanie mutacji (nie tylko BRAF) zarówno w tkance jak i krwi najczulszymi obecnie dostępnymi metodami biologii molekularnej

 1.     Stosujemy w badaniach przesiewowych najczulszą obecnie dostępną metodę biologii molekularnej ddPCR

2.     Kolejno u wszystkich pacjentów wykonujemy szerokoprofilowe badanie z wykorzystaniem metody sekwencjonowania metody następnej generacji (NGS), która pozwala na ok 200 genów, w tym wszystkie inne rzadziej występujące warianty w genie BRAF.

 

Pozwala to na zidentyfikowanie szczególnie narażonych dzieci na reaktywacje lub progresję choroby, a także na zidentyfikowanie dzieci, u których z dużym prawdopodobieństwem mogą wystąpić odległe powikłania w przebiegu chorób z kręgu histiocytoz. Również tych, u których proste badanie BRAF nie wykazało zmian.

Takie dzieci wymagają zindywidualizowanego podejścia zarówno co do leczenia jak i kontroli. W wielu przypadkach pozwala to uniknąć odległych ciężkich powikłań w przebiegu choroby.

Opisane powyżej czułe badanie wykonywane jest również z krwi (tzw. choroba resztkowa). Wykrywanie i monitorowanie mutacji we krwi pozwala na szybką identyfikację najbardziej zagrożonych niepowodzeniem leczenia dzieci.

 

 

Podsumowując, proste badanie BRAF z tkanki koncentruje się na wykrywaniu konkretnej jednej mutacji, podczas gdy szeroki panel BRAF stosuje zaawansowane metody sekwencjonowania do analizy szerszego zakresu mutacji w genie BRAF oraz innych genach związanych z danym szlakiem sygnałowym. Ostateczny wybór między tymi badaniami zależy od specyfiki przypadku klinicznego i celu diagnostycznego.