High Risk MS-LCH - 14-15 kwietnia 2023
W dniach 14-15 kwietnia w Wiedniu odbyło się spotkanie lekarzy z Europy zajmujących się leczeniem chorób z kręgu histiocytoz. Naszą Klinikę reprezentowała prof. Anna Raciborska.
Tematem przewodnim były zagadnienia związane ze zmianami do protokołu w leczeniu High Risk MS-LCH.
Protokół LCH IV zgodnie z prawnymi regulacjami jedynie w Instytucie Matki i
Dziecka jest protokołem zarejestrowanym i na bieżąco weryfikowanym z europejskim
i amerykańskim specjalistami, którzy są jego współtwórcami. Sponsorem zagranicznym
i ośrodkiem koordynującym jest (St. Anna
Children's Cancer Research Institute w Wiedniu.
Jak do tej pory kształtowało się leczenie histiocytozy z komórek Langerhansa (LCH)?
LCH III vs LCH IV
Różnice w skuteczności stosowanych cytostatyków oceniono na podstawie kilku niekomercyjnych badań klinicznych.
Najnowszym protokołem leczenia obecnie jest LCH IV- międzynarodowe, wieloośrodkowe, niekomercyjne badanie kliniczne prowadzone przez kilkadziesiąt ośrodków na świecie.
Obecnie w Polsce badanie to jest zarejestrowane wyłączniew IMiD.
Co to oznacza?
Że jest ono m.in. ubezpieczone, kontrolowane i sprawozdawane w międzynarodowym gronie ekspertów.
Protokół LCH III obowiązywał w okresie 2001-2014
Prace nad protokołem LCH IV trwają od 2008 r. Jest to badanie stale rekrutujące.
Cele LCH III:
• dostosowanie terapii do ciężkości i przebiegu choroby w oparciu m.in. o wyniki z badań LCH I i LCH II
• w ramach badania oszacowywano odpowiedź na zastosowane leczenie u pacjentów z różnych grup (w tym toksyczność, wskaźnik niepowodzeń i odległych trwałych następstw choroby)
• u pacjentów z postacią wieloukładową z zajęciem narządów ryzyka badano skuteczność metotreksatu w połączeniu z winblastyną i prednizonem
• u pacjentów z postacią wieloukładową bez zajęcia narządów ryzyka badano wpływ długości leczenia na ostateczny wynik terapii
• u pacjentów z innymi postaciami LCH prowadzono badania pilotażowe oceniające skuteczność terapii wykorzystującej winblastynę i prednizon
Cele LCH IV:
• zmniejszenie śmiertelności i odległych trwałych powikłań u pacjentów z LCH w oparciu o wyniki z poprzednich badań
• badanie zakłada szybką modyfikację terapii u pacjentów niewystarczająco odpowiadających na leczenie I linii
• badanie ma oszacować wpływ całkowitej długości terapii oraz ew. jej intensyfikacji poprzez dodanie merkaptopuryny do standardowego leczenia u pacjentów z choroba wieloukładową
• badanie ma oszacować skuteczności leczenia u dzieci z izolowanym zajęciem ośrodkowego układu nerwowego lub z chorobą neurodgeneracyjną w przebiegu LCH, a także wpływ tego leczenia na zmniejszenie trwałych, odległych następstw choroby
• w badaniu równolegle gromadzone są dane od pacjentów podlegających jedynie obserwacji celem sprawdzenia czy takie postępowanie jest wystarczająco bezpieczne
Jakie były wyniki leczenia w wyniku stosowania protokołu LCH III?
• dodanie metotrexatu nie okazało się wystarczająco efektywne w grupie najwyższego ryzyka
• leczenie 12 miesięczne pozostało standardem w grupie wysokiego ryzyka